Yazin son gunleri,sonbahar havasina kapi aralayan bulutlar,Allahtan
aldiklari emirle savasan giden mucahidler gibi gidiyorlardi sehrin uzerine..gokyuzu
grinin tonlariyla yeni bir hal almak uzere cok degil en fazla bir iki saat
sonra yagmur damlalari yercekimininde etkisiyle topragin yuzunu oksamaya
baslar.Iste en cokta bu havalarda sahil kenarinda yurumeyi severim,hicbirseyden
korkmayan insanlar gariptir yagmur
yagacagini anladiklarinda bir an once bir yerlere siginmaya ya da islerini
acelece bitirip evlerine dogru hizli adimlarla yol almaya calisirlar.Sanirim
yagmurdan korkuyorlar. insanlarin bu
telasesini firsat bilip sahil kenarina inerim ve kuvvetle esen ruzgar saclarimi
birbirine katarken bende hircin bir sekilde denizi doven dalgalarin arasinda
kendimle basbasa kalmanin keyfini cikaririm…
Sahil kenarinda ellerim ceplerimde agir adimlarla yerdeki
taslara bakarak ilerlerliyordum,boynumu o kadar cok egmis olacagim ki bir an
sirtimin agridigi hissederek durdum ve basimi geriye atarak dik bir vaziyette
yoluma devam ettim,denize dogru bakiyordum.Nasilda kiyiya vuruyor dalgalar
biraz daha yakin olsam beni alip denizin derinliklerine goturecekler diye
dusundum..insan derinliginin ne kadar oldugunu bilmedigi bir su kutlesinin
icine dusmekten urperiyor dogrusu,tipki gunluk meselelerdeki gibi..risk
aldigimiz hersey bilinmeyen bir su kutlesi gibi; cok az insan cesur davranip o
bilinmeyen sulara atar kendini sans ondan yanaysa cesaretinin karsiligi olarak
kiyiya vurur,eger degilse coktan rahmetli olmustur…bu sacma dusunceleri
aklimdan atmak istercesine elimi saclarimin arasina sokuyor ve ruzgarin
dagitmasi yetmezmis gibi birde ben onlari dagitiyordum..
Bir kac adim onumde duran belediye bankini gordum ve usulca
kendimi uzerine biraktim,iste suanda denizle basbasaydim,sanki ben denize
bakiyorum diye dalgalar bana dans gosterisi yapiyordu. Bu dans gosterisinin tek
seyircisi ben oldugum icin hayranlikla onlari izliyordum..Birden yani basimda
bir ses duydum ve irkildim,bogazini temizleyerek ve tok bir sesle:
“kusura bakmayin,oturabilir miyim?” dedi
Nereden cikti bu ihtiyar diye dusundum icimden,surada oturup
dalgalarin denizle dansini izlerken bana eslik etmesini isteyecegim en son kisi
yanima oturmak icin benden izin istiyordu. Ama adama ;
“Kusura bakmayin,su romantik dakikalari sizinle gecirmek
istemiyorum lutfen baska bir banka oturmayi deneyiniz.” Diyemezdim,bu yuzden
istemsizde olsa basimi “evet!” manasinda salladim ve ihtiyar herifin yanima
oturmasina izin verdim -icimden derin bir ahh! Cekerek-
Butun dikkatim dagilmisti ve beynimde sadece ihtiyarin yanima
oturmak istemesiyle beliren bir sinirlilik havasi hakimdi,suraya adam akilli
kafami toplamaya gelmisken nerden ciktin be adam diye hayiflaniyordum,biraz
once danslarini izledigim dalgalar beni rahatlatmiyor aksine icimdeki
sinirlilik halini daha bir artiriyordu…derin bir nefes cektim cigerlerime ve
“aman yaa bosver,biraz oturur ben onla konusmayinca da geldigi gibi gider.”
Diyerek kendimi telkin etmeye calisiyordum. Ikimizde yanyana oturmus denize
bakiyorduk,ben bu zavalli ihtiyar hakkinda kotu seyler dusunurken acaba o benim
hakkimda birsey dusunuyor muydu?
Sessiz ve dusuncesiz gecen bir iki dakika sonra susmak ve
konusmak arasinda nasil ince cizgiler ve hassasiyetler oldugunun idrakine
vardim.
Tum dikkatim ihtiyarin uzerinde toplanmisti,sussam mi yoksa
konussam mi diye dusunurken,bana dogru dondu ve:
“Neden burdasin?” diye sordu,nasil bir soruydu simdi bu,bana
buradan kalk git mi demek istiyordu.
Bir kac saniye ne cevap verecegimi bilemeden kekeledim ve
biraz sinirli bir tonla:
“Kafami toparlamaya geldim.” Diyiverdim. Biraz durdu ve dedi
ki:
“O halde burada bulunarak seni rahatsiz ediyorum
delikanli.” ihtiyar sanki icimi okuyor
gibiydi,hakkinda dusundugum kotu seyleri de anlamis midir acaba diye biraz
utandim ve sessiz kalma hakkimi kullanarak denize dondum. Sessizligimin ne
demek oldugunu anlamis olacak ki yasli adam;
“Tamam evlat,seni daha fazla rahatsiz etmeyeyim.” Dedikten sonra
dogrulmak icin yavasca bankin demir korkulugundan tutup tum gucunu dizlerine ve
beline verdi.
Oturmak icin benden
izin isteyip,daha sonra seni rahatsiz ediyorum diyerek yanimdan ayrilmak
niyetinde olan bu ihtiyara karsi birden icimde merhamet duygusu yeserdi,ve :
“Lutfen,beni yanlis anlamayin tabii ki oturabilirsiniz,bank
benim degil ya!” dedim. Yasli adam son bir gayretle yerinden dogrulup,denize
dogru bakan yuzunu vucuduyla senkronize bir sekilde bana dogru
dondurdu,hissettigi uzuntunun vermis oldugu catlak bir sesle;
“Merak etme evlat,ben istenmedigim yerde kalmaya diretmek
icin fazla yasliyim..Nasil olsa bu ilk degil,aliskinim ne de olsa!” dedi. Agir
ve titrek adimlarla bankin sol yanindan gecerek yavas yavas ilerlerken ben
arkasindan bakakaldim.
Gri tonlu gokyuzunun denizle ahengini seyretmek ve biraz
olsun kafami toplamak icin geldigim sahilde,icimdeki sikintilardan
kurtulacagimi umarken,sanki beni daha fazla sikintiya sokmak istercesine yanima
gelip daha sonra da ‘ne de olsa alisikinim!’ diyerek arkasini donup giden
ihtiyar adam,icimde uzun zamandir hissetmedigim bir duyguyu filizlendirdi “merhamet”
Yuzumu denize dogru donup” neden ben!” mahiyetinde off..ladim,iyiden
iyiye agzimin tadi kacmisti,cebimden telefonumu ve kulakligimi cikarip son
gunlerde cokca dinledigim ‘Artic Monkeys-Do I Wanna Know?’ parcasini son ses
actim ve bir anlikta olsa tum dusuncelerimi bir buz kalibinin icine koyup
dondurmak istedim… Bass sesi kulaklarimdan beynime dogru kucuk dalgalar halinde
dagilirken,gozlerim bos bir sekilde denize bakiyor ve ayagimla sarkiya ritim tutturuyordum
---- “Tamam be oglum sende ne hanim evladi ciktin,niye bu
kadar takiliyorsun ihtiyarin sozlerine,ne olacak sanki,herkesin hayati mukemmel
degil sonucta,hem yaslilar acitasyon yapmayi sever…” ---
Acimasizca kafamin icine dolusmaya baslayan teselli cumleleri
dahi benim ihtiyara karsi duydugum uzuntu ve utancin izlerini
kaybettiremiyordu. Tabii vicdanim durur mu, kafamin icindeki dusuncelere birde
o eslik etmeye basladi;
---“Ulan hiyar herif,iyi halt yedin..al iste icindeki vicdan
azabiyla kivran dur mustahak sana,sanki yanina oturdu da birsey oldu…” ----
Tam bunlardan kurtulmak istercesine gokyuzune baktigim anda
alnimin ortasina kocaman bir yagmur damlasi dustu,evet yagmur baslayacakti ve
bugun yagmur altinda islanmanin tadina varacak havamda degildim. Hizlica dogruldum
ve oturmaktan dolayi yukari cikan pantolunumu asagiya dogru hafifce
cektim.Gitmeye hazirdim,cigerlerimi yosunlu deniz kokusuyla doldurduktan sonra
arkami dondum ve ellerim cebimde agir adimlarla denizden uzaklasmaya basladim…
Kubranur Erdemli
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder