28 Eylül 2014 Pazar

BEKLEYİŞ

Karanlık caddelerde yürüyorum bir başıma
Önümde yanıp sönen  bir lamba..
Hafifte bir rüzgar var şimdi
Buralarda mevsim Ankara.

Esiyor rüzgar garip notalarla
Eşlik ediyor saçlarım
Ona bir o yana bir bu yana
Yapraklar lisanları ile anlatıyor seni
Ben ki bu lisan ile mest oluyorum

Sessiz sedasız yürüyorum
Ama an geliyor bağırmak istiyorum seni
Caddeler yolunca..
Bir şey engel oluyor çığlıklarıma
Seni ifade edemiyorum.
Anlatamıyorum seni sonbaharına..
Ama yinede yakıyorum loş bir lamba karanlığa

Yağmurda başladı şimdi burada
Aldırmıyor ıslanıyorum tıpkı kağıt ve kalem gibi
Gecede olsa bekliyorum gök kuşağının gelişini
Gelmiyor, tıpkı senin de gelmeyişin gibi.
Olsun yinede yakıyorum karanlığa loş bir lamba..

                                 Taha Kılıç

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder